Dit is de laatste Stamtafel. Het gaat u goed!

Ze zet pontificaal zo’n tray met zes flessen van anderhalve liter water naast haar boodschappentas als ze aanschuift op ons terras onder één van die joekels van parasols. “Allemachtig mens waar ben jij mee bezig om zo te sjouwen”, vraagt Dirk een tikkie bezorgd. “Je bent toch geen water aan het hamsteren?”

“Nou ja je weet het niet” zegt ze toch een beetje beschaamd. “Je leest steeds van die berichten over water tekort, dat het misschien wel op rantsoen gaat. En die paar flessen heb ik dan maar vast.” “Ah joh, laat je niet gek maken. Oké, het zou geen kwaad kunnen als er een paar flinke buien vallen want het is wel erg droog de laatste tijd.”

“Ja maar ik maak toch zorgen om veel dingen de laatste tijd. Niet alleen over het feit dat de pontjes niet meer kunnen varen vanwege het lage water en de boeren niet kunnen oogsten omdat hun akkers kurk droog zijn en er niks te oogsten valt. De aardappelen liggen te verpieteren op die gortdroge grond. En je zal maar een woonboot hebben. Dat ding ligt soms helemaal schuin in de modder omdat het water in de rivier zo laag staat. We moeten zuinig zijn met water zeggen ze en geen badje in de tuin met duizend liter water en weer gewoon weg laten lopen als het vies is geworden. Er is veel meer aan de hand in ons land, er is onrust en niet alleen onder de boeren die heftig protesteren tegen de stikstof maatregelen. Alles wordt duurder straks kunnen we veel dingen gewoon niet meer betalen.”

Ik zak een beetje weg in herinneringen. Ruim 20 jaar hebben we aan de Stamtafel gezeten met diverse gasten, ook vrouwen waarvan een van de dames overgebleven is. We hebben van alles besproken, leuke dingen, gelachen en ons ook zorgen gemaakt over allerlei dingen. Twintig jaar! Maar aan alles komt een eind. Ook aan ons wekelijks bezoek aan de Stamtafel. De krant gaat een andere koers varen en daar passen we niet meer in. Jammer want we hebben het altijd met plezier gedaan. Dank aan alle trouwe lezers. Het gaat u goed.

Jacques Stam