Al 35 jaar terminale zorg door Proxima
Algemeen
878
keer gelezen
NIEUWEGEIN • Al 35 jaar lang ondersteunt Proxima Terminale Zorg Hospice & Thuis mensen in hun laatste levensfase. De vrijwilligers zijn er niet alleen voor de mensen die sterven, maar ook voor gezinsleden, familie en vrienden. Vaak wordt er gesproken over ‘er zijn’ voor de ander. Dit is wat de vrijwilligers van Proxima met veel liefde doen.
Proxima Terminale Zorg ondersteunt mensen in de hospice in Galecop en bij mensen thuis. De thuisondersteuning is actief in elf gemeenten in de provincie Utrecht. “Het is fantastisch dat Proxima al zoveel jaar actief is in de thuisondersteuning en dat er nog steeds vrijwilligers zijn die mensen kunnen ondersteunen in hun laatste fase,” vertelt directeur Ineke Aalderink tijdens het jubileumfeest.
Dankbaar
“Ik ben hier heel dankbaar voor”, zegt bestuurslid Mirjam Willaert. “Er is veel respect onderling bij zowel de vrijwilligers, het bestuur als de vaste teamleden. Het is een hechte, open groep. Je wordt met open armen ontvangen.”
Naast de zorgvrijwilligers - dat zijn de vrijwilligers die werken in de hospice en in de thuisondersteuning - zijn er ook vrijwilligers die tuinieren en koken. De kookvrijwilligers bereiden in beurten een maaltijd voor de mensen die een kamer in de hospice hebben en een familielid.
“Als ik al hoor dat de mensen genieten van de geur die uit de keuken komt, is mijn dag al goed,” vertelt kookvrijwilliger Rick van Leusden. Rick doet dit al twee jaar. “Ik wilde graag wat doen voor mijn medemens. Actief betrokken zijn in de laatste levensfase past niet bij mij, maar als kookvrijwilliger draag ik graag mijn steentje bij.”
Terug naar eenvoud
Rick heeft een diep respect voor de zorgvrijwilligers. Een van de zorgvrijwilligers in de hospice is Jaap van Zoest. “Ik heb veel geleerd in de hospice. Om een baby te verschonen til je zo beide benen de lucht in, maar deze mensen zijn vaak broos. Dat is even andere koek.”
Jaap heeft veel geleerd en ook afgeleerd, vertelt hij met een lach. Hij helpt de mensen met eten of drinken en soms met het verleggen of draaien. “Je gaat echt terug naar de eenvoud: dat maakt het werk zo mooi.”
Ontroerende verhalen
Bert Scherpenzeel zet zich in als vrijwilliger in de thuisondersteuning. Sinds kort wordt hij ook ingezet in verzorgingstehuizen. “Het is zo mooi om er te zijn voor deze mensen: ze hebben geen of een klein netwerk,” geeft Bert aan. Hij vindt het bijzonder dat mensen die hem niet kennen hem zo toelaten in hun leven.
Bert krijgt soms de meest mooie en ontroerende verhalen te horen: “Over het huwelijk of wat mensen dan ook van het hart moet.” Hij vindt juist de nachtdiensten fijn. Dan is hij namelijk écht alleen met iemand. Bert: “Geboorte en sterven: het zijn twee wonderen.”
Jubileumfeest
De vrijwilligers werden tijdens het jubileumfeest in het zonnetje gezet. Er waren verschillende workshops en daarna was het tijd voor wat lekkers. Onderwijl konden ze naar de waarzegster, een karikatuur laten tekenen van zichzelf of ontspannen bij een stoelmassage.