Stamtafel (65)
Bellen met de speaker aan...
Het terras van de kroeg waar onze stamtafel staat is weer aardig bezet. Het is dan ook voor veel bezoekers een echte stamkroeg, waar je altijd wel een bekende tegenkomt. Ook nu weer zitten de bekenden in groepjes bij elkaar. Dirk zit in óns hoekje. Volgens mij zit hij te slapen of in ieder geval te dommelen. Hij is er kennelijk al een tijdje, want zijn koffiekopje is leeg. Hij schrikt wakker als ik naast hem ga zitten.
"Zat je te slapen jongen?" "Nee hoor, ik zat zomaar met mijn ogen dicht; ik hoor alles." Vooralsnog geen onbekende reactie voor mij. Dat hoor ik thuis ook wel eens.
"Ik zit eigenlijk te luisteren naar een telefoongesprek van iemand aan een tafeltje verder. Die zit te bellen met de speaker aan in plaats met de telefoon aan haar oor. Iedereen kan horen waar het over gaat. Niet dat het zo belangrijk is, want het is volgens mij alleen maar prietpraat. Zo nodig was dat telefoontje nou ook weer niet, krijg ik de indruk. Maar tegenwoordig heeft op straat iedereen zijn telefoon horizontaal voor zijn buik om te bellen. En dan ook nog de video aan. Ik ben helemaal niet geïnteresseerd in dat gesprek van een ander, maar toch luister je ongemerkt mee.”
Aan een tafeltje verder op zitten vier jongelui, alle vier met hun mobieltje voor hun neus. "Kijk, dat bedoel ik", wijst Dirk. "Gezellig een terrasje pikken, een beetje ouwehoeren en voorbijgangers bekritiseren. Nee hoor, ze zitten naar dat ding te staren."
"We beginnen zo zachiesan van de ‘toverbal Europa’ af te komen hè", zegt een van de dames, terwijl ze bij ons aanschuift. "Toverbal?" "Ja, steeds een andere kleur. Je werd er toch gallisch van, de laatste tijd. Dan is een land rood of zelfs zwart, dan weer eens oranje om vervolgens weer rood te worden", grinnikt ze. "Het begint er op te lijken dat het een beetje normaal gaat worden. We kunnen naar steeds meer landen met een gerust hart op vakantie. Nou, met een gerust hart…", verbetert ze zichzelf.
Ze duikt in haar tas, legt een zak met kruidnoten op tafel en scheurt deze open. "Pak maar hoor jongens. Ze zijn er weer en voor je het weet hebben we het weer over Sinterklaas en Zwarte Piet."