Sjoerd Hoogendoorn in actie op het hoogste volleybalpodium.
Sjoerd Hoogendoorn in actie op het hoogste volleybalpodium. Foto: Michele Benda

'Het is tijd voor mijn gezin en studie'

nieuwegein • Sjoerd Hoogendoorn zet op 12 augustus met een wedstrijd tegen Duitsland, een punt achter zijn fraaie volleyballoopbaan. Hij verruilt zijn sportieve carrière voor een maatschappelijke.

‘'Ik heb een prachtige tijd gehad maar vind het nu welletjes. Ik ga na zeven jaar topsport nu meer aandacht besteden aan mijn gezin en vooral aan de voltooiing van mijn studie geneeskunde. Ik heb mijn coschappen inmiddels al weer opgepakt."

Volle tribunes

Sjoerd Hoogendoorn is in Nieuwegein weliswaar geboren en getogen, veel Nieuwegeinse sportliefhebbers zullen hem niet al te veel in zijn woonplaats in actie hebben gezien. "Toch heb ik echt wel veel gevolleybald in Nieuwegein - ik denk wel tien jaar - maar dat was dan wel als jeugdspeler van Vrevok. Dat is de vereniging die later fuseerde met Nivoc en verder als NVC door het volleyballeven ging. Na de Vrevok jeugd kwam ik een tweetal seizoenen voor Sliedrecht Sport uit, waarna ik terugkeerde bij NVC. Die periode duurde overigens niet langer dan een jaar. Maar ik moet zeggen dat het wel een bijzonder leuk jaar is geweest. NVC kwam uit in de eerste divisie en speelde haar thuiswedstrijden in de sportzaal van Wijkersloot, met toentertijd hartstikke volle tribunes. Heel gezellig allemaal. Maar voor mij duurde dat niet lang. Het jaar daarop al kreeg de kans om voor het roemruchte Dynamo Apeldoorn te gaan spelen, dat in de eredivisie uitkwam en in die periode landskampioen was. Ik heb van die overstap natuurlijk nooit spijt gehad. Ik heb in Apeldoorn overigens vier jaar gespeeld.’’

Italiaanse clubs

Maar Sjoerd die eigenlijk nog maar pas aan zijn grandioze volleyballoopbaan was begonnen, ging al vrij vroeg ook eens buiten de grenzen kijken. Met name Italiaanse clubs leken hem te trekken. Zo speelde hij een jaar bij Argos Volley, Sora, twee jaar bij Agnelli Olimpia Pallavolo, Bergamo en twee jaar bij Sir Safety, Perugia. Eerder speelde hij twee jaar in het Finse Sastamal bij Valepa. Op de vraag waar die buitenlandse belangstelling vandaan kwam, volgt een even simpel als logisch antwoord: "Nou ja, meer geld, een betere club en het moeten vertrekken bij de vorige club. De redenen zijn altijd divers, waarbij de belangen van de club en die van mij als speler soms nogal eens wisselen."