'Ons motto is samen uit, samen thuis'
nieuwegein • Wieler Toer Club (WTC) Nieuwegein organiseert zondag 4 september een clinic. Er wordt om 10.00 uur verzameld bij Buurtplein Batau, Dukatenburg 1. Na koffie en een kennismaking met de club wordt een rit gereden. Iedereen die zin heeft kan komen en meedoen. Aanmelden is niet nodig.
WTC is een toeristische fietsvereniging en kent twee fietstakken. De racefiets op de weg en op de mountainbike in het bos. Bij WTC ontbreekt het wedstrijdelement: plezier en ontspanning staan voorop.
De club telt op dit moment 65 leden en wil graag nieuwe leden verwelkomen. “Veel mensen hebben in coronatijd een fiets gekocht”, zegt voorzitter Maarten Kuijl. “Dan komt er een moment dat je je afvraagt: Moet ik er mee doorgaan of laat ik ‘m in de schuur staan? Daar kunnen wij bij helpen. We hopen dat veel mensen kennis komen maken tijdens de clinic en het leuk vinden. Als dat zo is, bieden we een maand lang gratis, verzekerd fietsen aan. En daarna het gewone programma. We fietsen nu drie keer in de week in de ochtend, op woensdagavond en speciaal voor de nieuwelingen starten we in september ook weer op zondagochtend." De leeftijd van de WTC-leden is vanaf 40 jaar, maar een dertiger is ook welkom.
Maarten: "Ons motto is samen uit, samen thuis". Bij sommige wielrengroepen is het zo dat je met pech alleen langs de weg staat, maar dat is bij WTC 'ondenkbaar'. "Wij vinden het belangrijk om dingen samen te doen. Als iemand een lekke band heeft, stoppen we. We helpen elkaar. Het is leuk om een stukje te rijden, maar het sociale aspect is belangrijk. We willen niet dat er problemen ontstaan. Als het nodig is, passen we onze snelheid aan. Dat is niet erg. Er is ook een snellere, wat jongere groep op woensdagavond. Die vinden het leuk om hard te rijden, uitdagend, maar ook daar is het sociaal.”
Om veilig samen te kunnen fietsen zijn er regels. “Het is belangrijk samen op te fietsen en dat je durft te volgen. In het begin is dat soms een probleem. Maar in de wielrennerij is het zo, hoe dichter je achter elkaar fietst, hoe lichter het is. Dat scheelt heel veel”, aldus Maarten.
Kom je een groep wielrenners tegen, dan hoor je ze vaak commando’s roepen: voor, tegen, paaltje. Soms voelen voorbijgangers zich aangesproken. "Als er een trekker of vrachtwagen langs komt, dan noemen we dat een dikke", zegt Maarten lachend. "Toen dat op een gegeven moment geroepen werd - omdat er een grote tractor voorbij kwam - liep daar een hele dikke dame langs de weg. Die dacht dat het voor haar was. Dan ben je ook nog zo snel voorbij dat je niet meer kan zeggen dat het voor die tractor was."
De wegkapitein is volgens Maarten de baas van de groep. "Dat is degene die de route bepaalt, oplet dat iedereen wacht bij een stoplicht. De voorrijders, dat zijn ervaren fietsers. Zij zorgen dat er stabiel tempo is. Maar ze moeten ook eerst roepen en dan pas remmen als er een hond oversteekt. Anders krijg je valpartijen. Nieuwelingen fietsen in het derde wiel, de meest luxe en veilige positie. Het is ook voor de veiligheid dat we niet met meer dan 10 tot 12 man fietsen.”
Op de mountainbike wordt het bos verkend. Er zijn veel uitgezette routes. Maarten: “Dan fiets je over echt hele kleine paadjes, door weilanden, dat je denkt: Hoe hebben ze die weten te vinden? Het leuke van mountainbiken is dat je soms een rare hobbel hebt of over een omgevallen boom heen moet springen. Het kan ook zijn dat iemand niet durft: die stapt dan af.”
Ooit heeft een vriend Maarten overgehaald om te gaan wielrennen. "Die kwam me gewoon ophalen met een oude bike. Helaas heeft hij een hartinfarct gekregen, kan niet meer zoveel, maar we fietsen nog steeds samen. Een vriend is een vriend. Ja, met fietsen is vrienden voor het leven absoluut een feit.”
Louise Mastenbroek