Hoe kijkt Marijke van Beukering terug op haar eerste halfjaar als burgemeester van Nieuwegein?

NIEUWEGEIN • Marijke van Beukering werd op 5 juni 2023 geïnstalleerd als burgemeester van Nieuwegein. Hoe is het eerste halfjaar voor haar verlopen? En vooral: wat vindt ze van Nieuwegein?

Van Beukering heeft het gevoel helemaal op haar plek te zijn in Nieuwegein. “Mijn ontvangst in deze gemeente voelde als een warm bad. Het voelde echt als thuiskomen. Ik weet waar ik op gesolliciteerd heb en bij welke gemeente. Het heeft me geen seconde teleurgesteld. Ik weet wat mijn achtergrond is, maar mensen moeten me leren kennen en accepteren hoe ik naar dingen kijk. Dat voelt vanaf het eerste moment goed. Ik voel me thuis en ik pas er heel goed tussen. Daar hoop je natuurlijk wel op, maar als dat werkelijkheid wordt, is dat heel fijn.”

Veel eerste keren
Van Beukering heeft in de afgelopen zes maanden veel dingen gedaan, maar stilzitten hoorde daar niet bij. “Het was een drukke periode. Ik heb veel mensen leren kennen, kennis kunnen maken met vrijwilligers die zich inzetten voor de gemeente en evenementen mogen bezoeken. Dat maakt het werk als burgemeester voor mij ook zo leuk: je mag veel dingen doen. En als nieuwe burgemeester betekent dat ook dat je veel dingen voor de eerste keer mag doen. Zo herinner ik me nog het eerste jubilerende bruidspaar waar ik op bezoek ging. En ook de Koninklijke Onderscheidingen en de Anna van Rijnpenningen die ik uitreikte waren een memorabel moment. Het blijft bijzonder dat je mensen in het zonnetje mag zetten die zich zo inzetten voor de samenleving.”

Intocht van Sinterklaas
Een andere ‘eerste keer’ was de intocht van Sinterklaas. “Ik vond dat geweldig. Ik heb niet eens gemerkt dat ik kleddernat geregend ben, zo leuk vond ik het om dat te doen. En ik begreep van de mensen die terug naar Spanje moesten, dat ze tot op het ondergoed doorweekt waren.”

Tweede Kamerlid
Als Tweede Kamerlid voor D66 was Marijke van Beukering al wel gewend aan onregelmatige werktijden en volle werkweken. Zijn er nu grote verschillen tussen het Kamerlidmaatschap en haar werk als burgemeester? “Qua werkdruk ontlopen het Kamerlidmaatschap en de functie van burgemeester elkaar niet zoveel. Als ik uit Den Haag terug in IJsselstein kwam met de trein, dan was ik wel klaar met mijn werk. Als ik nu een boodschap doe, ben ik nog steeds de burgemeester. Ik woon nu nog in IJsselstein en ik fiets dagelijks naar Nieuwegein. Thuis op de bank ben ik gewoon de mama of de echtgenote. Maar op het moment dat ik door Nieuwegein fiets, ben ik me wel bewust dat ik burgemeester ben. Die rol zet je niet uit.”

IJsselstein is trots
Omdat Van Beukering ook een tijdlang wethouder in buurgemeente IJsselstein is geweest, is ze daar op straat nog steeds een bekend gezicht. “Mensen weten dat ik nu de burgemeester van Nieuwegein ben en dat levert soms leuke situaties op. Zo sloeg iemand midden in de winkelstraat van IJsselstein eens een arm om me heen. Hij zei dat hij altijd al eens een burgemeester had willen knuffelen”, blikt Van Beukering lachend terug. “En ook de postbode feliciteerde me destijds. IJsselstein leek best een beetje trots dat ik burgemeester werd.”

Dieptepunten
Maar natuurlijk kent het burgemeesterschap niet alleen maar positieve kanten. “Er waren ook zeker dieptepunten. Dan denk ik aan het sluiten van de woning aan de Postwagendrift omdat er een explosief was afgegaan. In die tijd gingen er explosieven af in Amsterdam en Rotterdam en toen dat in Nieuwegein gebeurde, vond ik dat best een dieptepunt als burgemeester. Maar ook de dodelijke verkeersongevallen horen bij de dieptepunten. Ik denk dan aan het motorongeluk op de Lekdijk, de man uit Nieuwegein die in Utrecht door een tram werd aangereden en de vrouw die omkwam na een aanrijding met een personenauto bij het winkelcentrum. Normaal hoor je sirenes en dan vraag je je af wat er gebeurd is. Wanneer er bij een ongeluk iemand omkomt, dan word ik door de politie gebeld en bijgepraat. En zo vind ik de suïcidepogingen ook ellendig om te horen. Tegen mensen die met suïcidale gedachten kampen, wil ik vooral zeggen: bel 113 als dit met jou aan de hand is.”

Vrijheid en gelijkwaardigheid
De komende jaren - “blik over zes jaar gerust met me terug op hoe dit gegaan is”- wil Van Beukering zich blijven inzetten voor wat zij belangrijk vindt: vrijheid en gelijkwaardigheid voor iedereen. “Op Paarse Vrijdag hoorde ik dat leerlingen het lastig vinden om iets paars aan te trekken, omdat ze bang zijn dat hun omgeving dan denkt dat ze misschien ook homo of lesbisch zijn. Dat vind ik naar om te horen. We zijn conservatief aan het worden. Waar mijn moeder en oma voor gestreden hebben, zie ik steeds meer wankelen. Daarover ben ik aan het nadenken. Ik ben ook moeder en ik ben ook een vrouw. Ik had gehoopt dat ik me als burgemeester met andere zaken kon bezig houden. Het is belangrijk om te blijven vechten voor wat ik belangrijk vind. Dat is vrijheid en gelijkwaardigheid van iedereen. Dat zijn de verworven rechten in Nederland.”