Lida van der Klij uit Nieuwegein trouwde in een jurk van couturier Frank Govers

NIEUWEGEIN • Als meisje uit een arbeidersmilieu trouwen in een bruidsjurk van een top-ontwerper: het overkwam Lida van der Klij (71) uit Nieuwegein. Ze droeg op haar huwelijksdag een creatie van de bekende couturier Frank Govers. Deze maand is het 25 jaar geleden dat hij overleed.

Lida werkte begin jaren zeventig in het centrum van Utrecht, als verkoopster in een naaimachinezaak, op de hoek van de Choorstraat en de Steenweg. “Ik was ook demonstratrice; klanten die een machine kochten kregen thuis een paar lessen, zodat ze vertrouwd konden raken met hun aankoop. De etalage van onze winkel werd ingericht met ‘damesstoffen’ afkomstig uit een winkel iets verderop in de Choorstraat. Dat deed Frank, de etaleur - ik kende in het begin alleen zijn voornaam. Hij was een joviale vent, van in de dertig, vrolijk, nooit chagrijnig. Hij was in die tijd ook al volop bezig als modeontwerper in de bruidsmode. Op de eerste verdieping had hij een atelier”.

Trouwplannen
Lida had al een tijdje verkering met Herman en maakte trouwplannen. “Ik zat te dubben: zou ik een bruidsjurk kopen, huren of toch zelf maken? Toen ik er met een collega over sprak, zei ze: ‘waarom vraag je Frank niet?’. Dat durfde ik niet. Maar in de lunchpauze haalde ze hem erbij. Hij vroeg wat voor type jurk ik mooi vond. Ik wist precies wat ik wilde: een sleep vanaf mijn rug. Lang genoeg om er later nog een hemeltje voor een wieg van te maken En de jurk moest naderhand kunnen worden verbouwd tot doopjurk. ‘Hoezo?’ vroeg hij meteen. ‘Moet je trouwen? Ben je zwanger?’. Dat niet, maar ik vond het maar niks om een bruidsjurk in de kast te hebben die ik toch nooit meer zou aantrekken”.

Vriendendienst
Hij ging meteen aan de slag. Zonder kosten, hij beschouwde het als een vriendendienst. Op een papiertje schetste hij wat hem voor ogen stond. Een jurk met een col, lange mouwen. “Kom om zes uur even bij het atelier langs, dan neem ik de maten op en werk ik het verder uit. Kies dan maar gelijk een stof uit, dan zorg ik dat de stukken volgende week op maat geknipt klaarliggen”, zei Frank tegen Lida. Hij tekende ook nog een jurkje voor een bruidsmeisje.

Het was zijdeachtige stof. “Thuis had mijn moeder een naaimachine waar je alleen dikkere stof op kon naaien; dus ik heb hem in de avonduren in de zaak in elkaar gezet”. Dat was in de herfst van 1970, al een aantal maanden vóór de trouwdag was het project afgerond. “Mijn moeder was nogal praatgraag en liet de halve straat binnen om de jurk te bewonderen, zo mooi vond ze hem. Op een gegeven moment heb ik het ding verstopt. Ze zien ‘m wel als ik trouw, dacht ik”.

Wereldberoemd
De naaimachinezaak van Schuurman sloot in januari 1971 definitief de deuren. Lida: “In februari 1971 ben ik getrouwd. Na de trouwerij ben ik nog een keer langs gegaan bij Frank Govers om de foto’s te laten zien. Apetrots was hij; en ik natuurlijk ook. Daarna zijn we elkaar uit het oog verloren. Zijn carrière ging als vuurpijl omhoog, hij werd wereldberoemd. Maar elke keer als ik hem op tv zag, dacht ik: ‘O ja, daar hebben we Frank. Dat is mijn ontwerper...‘”.

Vlak voordat de winkel dichtging, heb ik nog wel de demonstratie-naaimachine kunnen kopen waar ik de jurk mee heb gemaakt. Die kostte een paar honderd gulden, de nieuwprijs was zeker 1500. “Ik heb er nog steeds plezier van, als ik kleren van de kleinkinderen verstel”.

Over Frank Govers
Frank Govers (Tiel, 1932), afkomstig uit het gezin van een katholieke middenstander, begon zijn carrière als etaleur. Een eerste poging om over te stappen naar de modebranche was geen lang leven beschoren. Samen met Jan Kamphuis begon hij in Amsterdam een modehuis. De kritieken waren weliswaar lovend, maar financieel zat het duo snel aan de grond. De zaak ging op de fles. In zijn mémoires noteert Govers: ‘Ik was de geluksvogel die op dagbasis etalages kon gaan maken (…). In looppas was ik bezig om schulden af te lossen en zo zigzaggend heb ik het faillissement op ons beiden weten op te heffen.’

Eind jaren zestig werkte Frank ook parttime in Utrecht. In de Choorstraat was destijds een zaak in ‘damesstoffen’ van Covers, een familiebedrijf. Toen door de opkomst van de confectie-industrie het zelf kleding maken uit de gratie raakte, wisten Hans en Gré Covers met succes een switch te maken naar bruidsmode; de zaak bevindt zich nog altijd in de binnenstad. Frank Govers en ondernemersechtpaar Covers moeten destijds hebben samengewerkt, al kan de hoogbejaarde Gré zich dat niet meer precies herinneren.

Vanaf de eerste boetiekcollectie in ’68 werkte Govers aan zijn comeback, dit keer met meer succes. Hij was lange tijd Nederlands bekendste modekoning, dankzij zijn (internationale) shows en onderscheidingen. In januari 1997 overleed hij.

Dat Govers en Covers altijd met elkaar geassocieerd zouden worden, blijkt wel uit de verhalen van haar dochter Alexandra. ‘Toen Frank Govers overleed kwamen mensen in de winkel ons condoleren. Ze dachten dat wij familie waren.’

Auteur: Koos van Noppen