Timon (32) uit Nieuwegein is rolstoelbasketballer in eredivisie: ‘Ik was direct verkocht’

NIEUWEGEIN • De Nieuwegeiner - of eigenlijk Vreeswijker - Timon Saman is rolstoelbasketballer bij SC Antilope in Utrecht. Een roemruchte naam in het rolstoelbasketball. Meervoudig landskampioen en sinds mensheugenis actief in de hoogste klassen van Nederland. De club speelt haar thuiswedstrijden in Sportcentrum Oudenrijn in Utrecht.

Timon woont sinds 2001 in Vreeswijk en voelt zich ook best Vreeswijker. Zijn oma is er geboren en getogen en die Vreeswijkse trots probeert hij nog steeds te behouden.

Timon speelt bij SC Antilope het ‘normale’ vijf tegen vijf basketball in het eerste team dat uitkomt in de landelijke eredivisie en in het schaduwteam spelend in de eerste divisie.

Opzien baarde hij echter met zijn team door in het drie tegen drie ‘streetball’ (de snelle basketballvariant dat op een half veld wordt gespeeld) het groots opgezette toernooi op het Jaarbeursplein in Utrecht te winnen. Door deze winst plaatste het team zich voor het toernooi om het landskampioenschap op 27 augustus aanstaande in Amsterdam.

Hoe kwam jij in aanraking met rolstoelbasketball?
“Een collega-leerkracht op de school in Maarn, waar ik een paar jaar geleden voor de klas stond, regelde voor zijn klas een training rolstoelbasketball en ik moest die klas destijds begeleiden. Prompt moest ik zelf ook meedoen en ik was eigenlijk direct verkocht. Ik vroeg mij af waarom ik dit niet eerder had ontdekt en ben direct op zoek gegaan naar mogelijkheden in de buurt van Nieuwegein en zo bij SC Antilope terecht gekomen.”

Op welke positie speel je? 
“In het schaduwteam speel ik wat meer ‘inside’, dus dan probeer ik dicht bij de basket te komen. In het eerste team moet ik meer andere teamgenoten in die positie zien te krijgen. Daar speel ik meer in een dienende rol. Het niveau ligt er hoger en ik moet daar meer ervaring krijgen om handiger mijn stoel in de juiste positie te krijgen. Zo kan ik ‘blocks’ zetten, om mijn teamgenoten in een vrije positie te brengen.”

‘3x3 Streetball Masters’
Het drie tegen drie ‘3x3 Streetball Masters’ is de laatste jaren enorm in populariteit toegenomen, zowel bij de valide als bij de rolstoelers. Het wordt vaak in de zomermaanden in de buitenlucht gespeeld en is een goede overbrugging tussen de reguliere basketballseizoenen in. De sport is inmiddels Olympisch en Nederland draait bij de landen- en stedenteams mee in de (sub)top. In Nieuwegein is er onlangs in het gerenoveerde City Park een 3x3-veldje bij gekomen.

Ben jij al op het nieuwe veldje geweest? 
“Nog niet, maar ik heb nog vakantie dus ik ga binnenkort zeker even langs. Misschien kan ik er een keertje trainen met mijn teamgenoten ter voorbereiding op de komende toernooien. Buiten spelen vergt een andere kracht. Veldjes lopen soms een beetje af of zijn niet egaal. Ik ben benieuwd naar dit nieuwe veld.”

Wat is het verschil tussen drie tegen drie Streetball en het normale vijf tegen vijf? 
“Drie tegen drie is veel sneller, meer fysiek. Er mag ook meer van de scheidsrechters. Dat is gelijk aan het valide basketball. Ook de rolstoelers moeten snel handelen. Na een score direct weer de bal terug in het spel brengen en door met de volgende aanval. Het vraagt meer van je ‘skills’ en handigheid met je stoel. Er is geen tijd om adem te halen en het spel even rustig te overzien. Daar is in het vijf tegen vijf soms wel even een gelegenheid voor. Soms kun je daar al op de eigen verdedigingshelft richt aanval al een tegenstander proberen klem te zetten, zodat er in de aanval meer ruimte komt. Streetball is dus op een half veld, dus daar gaat die vlieger niet op.”

ID-kaart
Naam: Timon Saman
Geboortedatum: 11 oktober 1990
Geboorteplaats: Port Elizabeth (Zuid-Afrika)
Burgerlijke staat: vriendin
Opleiding: pabo, start volgend schooljaar als leerkracht speciaal onderwijs op De Evenaar in Nieuwegein

Wat zijn jouw ambities?
“Ondanks het succes met streetball, wil ik toch vooral verder leren en persoonlijk groeien in het vijf tegen vijf. Ik ben nog best onervaren en kan nog zoveel leren van mijn zeer ervaren coach en teamgenoten. Mijn ambitie is om een stabiele kracht in het eredivisieteam te worden. Ik denk niet verder dan dat, al vinden anderen dat ik die ambitie best mag uitspreken. Ik moet wel realistisch zijn. Internationaal is het niveau echter van een andere orde. Ik ben nu 32, dan had ik eerder moeten beginnen. Het streetball is heerlijk om te doen, maar blijft voor mij toch vooral een manier om in de zomermaanden competitief bezig te blijven.”

Van 11 t/m 19 augustus as. is het EK Rolstoelbasketball in Rotterdam. Ga je kijken? 
“Zeker. Ik heb sowieso al kaarten voor de finale in Ahoy. Fijn dat er weer een belangrijk toernooi in Nederland is.”

Harry Schokker